Dit was mijn eerste race seizoen. Naar aanleiding van de Porsche Racing Days ben ik mijn licentie gaan halen. Daarna heb ik nog twee keer een trackday gedaan met een gehuurde BMW E36. Dat vond ik heel leuk, maar ook heel duur. Dus ik ging op zoek naar een manier hoe de kosten in balans te brengen: een raceauto kopen! Zo kwam ik terecht bij RFF en kocht ik een Boxster met het idee om hier af en toe trackdays mee te gaan rijden. Met de Boxster heb ik uiteindelijk 1 trackday gereden. Door het aansporen van Harry en Patrick ben ik vooral races gaan rijden.
De kwalificatie en eerste race in Hockenheim vond ik de leukste. Mede Boxster rijder Joris was voor het eerst sneller in de training, een kentering voor mij. Tot dan toe won ik alle races vrij eenvoudig. Hij merkte op dat hij veel tijd won in de Parabolika dus hij adviseerde mij om minder vleugel te doen. Hij had toen nog geen vleugel op zijn Boxster. De daaropvolgende kwalificatie liep ik iets op hem in maar kwalificeerde nog wel achter hem. In de race ging ik hem in de eerste ronde, in bocht 3 voorbij, voor het opkomen van de Parabolika. Direct daarna haalde hij mij weer in. Ik bedacht me dat het geen zin had om in deze race hem nog in te halen. Ik wilde hem inhalen in de laatste ronde, ná de Parabolika. In het bochtengedeelte liep ik immers op hem in. Ik had het helemaal bedacht en ik zette nog net niet een evil lachje op (met de kachel op het hoogste standje om de motor enigszins koel te houden was het daar te heet voor). Ondertussen was mijn idee om de druk erop te houden. Een heerlijke race om te jagen. Totdat een Duitse GT3 mij van de baan ketste. Dat was heel erg jammer, zowel de schade als het vervlogen vooruitzicht op een leuke racedag. Vanaf dat moment ging het wat minder met de races en met de betrouwbaarheid van de Boxster. In Assen hield de versnellingsbak ermee op, de tweede race leende ik de Cayman van Harry. Al zat de Cayman mij niet helemaal lekker vond ik het wel een ervaring om met zo veel vermogen de 944’s en Boxsters in te halen. Dat ging lekker makkelijk. De rondetijden werden ook steeds ietsje beter. Ik wilde op het laatst iets te graag een 1.57 halen en daardoor vloog ik er, door een eigen domme fout, af bij de Geert Timmer Bocht. Oei, daar baalde ik toen goed van. Nu was het mijn eigen fout, nota bene in een geleende auto! Het zelfvertrouwen had toen wel een goede deuk opgelopen. En in lijn met mijn dalende zelfvertrouwen groeide het zelfvertrouwen van Joris. Vooral op de gladde Nürburgring was het verschil met Joris groot, hij was echt bloedsnel. In de eerste finalerace op Zandvoort ging het wel weer lekker. Ik kon Caymans en GT’s inhalen in de regenrace totdat mijn luchtmassameter in de storing schoot waardoor ik veel vermogensverlies had. In de laatste race van het seizoen viel ik ook nog uit doordat mijn gaspedaal blijf haken.
Sinds kort heb ik een sim in mijn thuiskantoor staan. Daar gaat de kampioensbeker komen te staan. De onderhandelingen om deze centraal in de woonkamer te plaatsen heb ik kansloos verloren. Volgend seizoen ga ik meedoen in de Cayman Cup. Het was mooi om te zien hoe competitief het er daaraan toe gaat. Door het grote deelnemersveld is er op elk niveau competitie en dat ziet er wel fantastisch uit. RFF bouwt op dit moment mijn Cayman.
